Thursday, August 2, 2012

နွလံုးသားရဲ ့စကား

 ၂. ၈. ၂၀၁၂

ဒီေန ့ဆိုရင္ နွလံုးခုန္သံ သံုးၾကိမ္တိတိ ရပ္သည္ကို သူမ စျပီး သတိထားမိသည္။
ပထမအၾကိမ္က ေန ့လည္က သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း 1 စကၠန္ ့ေလာက္ ရပ္သည္။
ဒုတိယအၾကိမ္က အျပင္သြားခုိက္ ကားေမာင္းရင္း နွလံုးခုန္သံ 2 စကၠန္ ့ေလာက္ ရပ္သြားခဲ့သည္။
တတိယအၾကိမ္ကေတာ့ အခုေလးတင္ ျဖစ္သည္။ 2 စကၠန္ ့ေလာက္ ရပ္သြားၿပန္သည္။

လန္ ့သြားလား ေၾကာက္သြားလားဟု ေမးလွ်င္ မလန္ ့မေၾကာက္ ဟု ပင္ သူမ အမွန္အတိုင္း ေျဖမိမည္။
ဆရာ၀န္နွင့္ သြားေတြ ့ခ်င္လား ဆိုလွ်င္လည္း မေတြ ့ခ်င္ဟုပင္ေျဖမည္။
သူမ မေတြ ့ခ်င္ဆံုးတြင္ ဆရာ၀န္က ထိပ္ဆံုးက ပါသည္။
သူ ့အနားတြင္ ရိွေနခိုက္ ဆိုလွ်င္ သူမ ေသမွာလည္း မေၾကာက္ သလို ဘာဆိုဘာမွ မေၾကာက္ပါေပ။
ေလာကၾကီးတြင္ ေနေပ်ာ္ခဲ့ျပီဘဲ။ သူမ ေက်နပ္ပါသည္။
သူမ ဘ၀တြင္ အခ်စ္ေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့ဖူးသည္။ လိုခ်င္တာေတြ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ျပီးျပည့္စံုခဲ့သည္။ တစ္ခုဘဲ ေၾကာက္သည္။ သူမသိဘဲ၊ သူ ့အနားမွာ မရိွခုိက္ေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနွင့္မွ် သူမ မေသခ်င္ေသးပါ..
ေသခ်ာသိသည္က သူမ အိမ္အျပန္လာကို သူေမွ်ာ္ေနေပလိမ့္မည္။
ထိုအခါတြင္ သူမ၏ နွလံုးသား ၀ိဥာဥ္ သည္ သူ မၿမင္ေတြ ့ေသာ္ၿငား သူ ့အနားတြင္သာ ၀ဲပ်ံေနပါလိမ့္မည္။
ညစဥ္ညတိုင္း အေလ့အက်င့္ ရိွသည့္အတုိင္း  သူ အိပ္ရာမ၀င္ခင္ ဘုရားရွစ္ခုိးျပီး အမွ်ေ၀ပါလိမ့္မည္။
သူမ ၾကားသိနုိင္လွ်င္ျဖင့္ သာဓုေခၚဆိုနုိင္ျပီး ေရာက္ရာဘ၀မွ ကြ်တ္လြတ္နုိင္ကာ ေနာင္ဘ၀တစ္ခုတြင္ ၾကိဳျပီး သူ ့ကို ေစာင့္ေနပါလိမ့္မည္။
ဘ၀တိုင္း ဘ၀တိုင္းမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ သူနဲ ့သာ ျပန္လည္ ဆံုဆည္းခြင့္ရခ်င္ပါသည္။
ဤသည္မွာ သူမ ၏ တစ္ခုတည္းေသာ ဆႏၵမွန္ နွလံုးသားမွန္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။